Op maandag 3 februari begon mijn nieuw avontuur. Een buitenlandse stage naar Afrika, namelijk in Ethiopië. De vluchten van Brussel naar Addis Abeba en vervolgens van Addis Abeba naar Jimma verliepen goed. Enkel in Addis, tijdens onze tussenstop, liepen we tegen een klein probleem aan. We konden geen visum voor 3 maanden vastkrijgen in de luchthaven, enkel voor één maand. Ze gaven ons aan dat we dit verder met de Universiteit in Jimma moesten regelen, dit is tot heden nog niet gebeurd omwille van de afwezigheid van Mr. Ermyas A.. In de luchthaven van Addis Abeba zijn we op zijn minst zes keer door de douane gemoeten, waarbij we alle spullen moesten laten controleren en de schoenen iedere keer moesten uit doen.
Na deze vermoeiende reis werden we aan de luchthaven van Jimma ontvangen door Mulu, een sociaal werkster vanuit Ethiopië. Mulu heeft haar eigen project lopen in Ethiopië ‘End Enat’, hierbij biedt ze zorg en steun aan aan kinderen en vrouwen. Ze heeft ons samen met de chauffeur veilig tot ons hotel gebracht. In het hotel na het inchecken, hebben we ons allemaal in de kamers geïnstalleerd. We werden door een ‘local’, S., uitgenodigd om naar zijn burger house te gaan. Hier werden we ontvangen met verschillende zelfgemaakte milkshakes en vers fruit. Geloof mij maar, na zo een lange reis en in het warme Ethiopië aangekomen te zijn kan dit echt smaken.
Donderdag zijn we op ontdekkingstocht gegaan. We gingen op zoek naar de universiteit, waar we gedurende 4 maanden stage zullen lopen. Na een lange wandeling, door verscheidene straten kwamen uit we aan de Universiteit. Onze eerste indruk was, is het dit? We zagen een groot gebouw waar er verbouwingen bezig waren. We dachten dat we verkeerd gelopen waren en zijn dan iets gaan drinken tegenover dit grote gebouw. Tijdens de wandeling terug richting hotel zijn we een katholieke kerk gepasseerd, waar we natuurlijk ook even binnen zijn gaan kijken. Dit kerkje kan je vergelijken met onze kerken in België, met een altaar en lange rijen stoelen/ banken. Enkel had deze kerk ook een bovenverdieping waar mensen ook de mis mee zouden kunnen volgen.
Vrijdag werden we om 10 uur opgehaald in ons hotel om naar de Universiteit te gaan. Eens aangekomen in de universiteit bleek het hetzelfde gebouw te zijn waar we gisteren (donderdag) ook waren geweest. We werden door verscheidene personen verwelkomt en kregen een volledige rondleiding, met een busje. Deze universiteit was voor ons ongelooflijk groot. Het verschil binnen de muren van de universiteit en er net buiten is groot. Binnen in de universiteit zie je allemaal mensen met propere kleren, de gebouwen zijn professioneel gebouwd… Buiten de muren van de universiteit zie je veel mensen rondhangen in verouderde kleren, veel mensen zitten op straat, het verkeer is heel druk en er lopen veel dieren gewoon rond over de straten(koeien, paarden, ezels, honden…). Namiddag werden we door S. uitgenodigd om het paleis in Jimma te bezoeken. Helaas werden er renovaties aan dit paleis uitgevoerd waardoor een bezoek niet mogelijk was. S. had twee vrienden van hem meegenomen, één van deze woonde dicht bij het paleis. Hij toonde ons zijn koffieplantage, wat hier ook zichtbaar was zijn planten ‘qat’. Dit zijn hier de lokale drugs, de effecten hiervan zijn voornamelijk geen honger meer krijgen en vermoeidheid uitdrijven. Deze drugs kan je overal in de stad vinden, vele mensen verkopen dit op de straat.
Zaterdag hadden we een meeting gepland in het hotel waarbij verschillende betrokkene van het project van Mulu aanwezig waren. Het was een soort debat over het ‘End Enat’ project. Wij zelf konden er weinig van verstaan omdat er voornamelijk Amhaars gesproken werd, de lokale taal.
Zondag werden we ’s middags bij Mulu verwacht. Ze had voor ons rijst en pizza gemaakt, zoals veel Ethiopisch eten was dit voor mij zeer pikant maar wel enorm lekker! Bij Mulu mochten we ook een traditionele koffieceremonie meemaken, waarbij één van onze studenten zelf de koffie mocht helpen maken. Zelf lust ik NOG geen koffie, maar met veel suiker smaakt mij dit wel.
Om af te sluiten deel ik graag enkele indrukken die ik deze week opgedaan heb. Als eerste viel het ons op hoe ontzettend vriendelijk de mensen van het hotel, Mulu en S. waren. We werden met open armen ontvangen. Als tweede vond ik het de eerste dagen moeilijk om op de straten te wandelen, jonge kinderen kwamen naar ons toe met de vraag “Money, Money?”. Het is moeilijk om dit te begrijpen, dat kleine kinderen meteen zulke dingen durven vragen aan onbekende personen. Doen ze dit enkel bij “blanke”? Of doen ze dit ook bij de rijkere inwoners van Ethiopië zelf? We worden ook veel aangekeken door de lokale bewoners, dit went normaal wel na een tijd hebben ze ons gezegd.
In het begin werden we overprikkeld met verschillende beelden op straat, maar naarmate de dagen vorderden en we steeds vaker op straat komen begint dit te verbeteren. Het lijkt volgens mij ook wel sociaal aangenaam om met zoveel mensen op straat in contact te komen iedere dag. In België zijn we allemaal zo gewend om samen met het gezin in ons huisje te zijn en ons een beetje af te zonderen van het leven van straat. Hier leeft precies iedereen samen, wat ook aangenaam kan zijn.
Morgen (maandag 10/02) zal mijn eerste stagedag plaatsvinden, zelf weet ik nog niet waar dit zal zijn. Eens ik dit weet zal ik jullie ook op de hoogte kunnen houden. Hoogstwaarschijnlijk zal dit in de psychiatrie en kleuterschool zijn.
Zo, dit was een korte samenvatting van mijn eerste week. Tot binnenkort,
X Zoë
Comments