De gang van zaken als Ethiopische student.

De eerste twee stageweken zitten er alreeds op. De eerste week heb ik mezelf vooral gefocust op observatie zoals de werking van de afdeling, wat zijn de taken van de verpleegkundige, hoe worden procedures uitgevoerd etc., maar dit was geen gemakkelijke taak. Op de afdeling is er niet echt een structuur of verloop van de dag. De verpleegkundigen krijgen bij het begin van de shift een kamer (van 8 of meer patiënten) toegewezen en zijn verantwoordelijk voor de verzorging van deze kinderen, wanneer er geen verzorging is dan gaan ze in het verpleeglokaal zitten en wachten ze tot er een arts komt met orders. Hierdoor zie ik de verpleegkundige niet vaak maar gelukkig zijn er enorm veel studenten, dit zijn degene die mij begeleiden gedurende mijn stage op pediatrie. Ik ben in de tweede week aan een student verpleegkunde gekoppeld geweest en hij zou me begeleiden. Alleszins voor de komende 10 dagen want dit is het termijn dat studenten hun stage dienen te doen en dan worden ze doorgeschoven naar een andere afdeling.

In het ziekenhuis van Jimma wordt je soms helemaal overspoeld door studenten, dit zijn studenten van geneeskunde, farmacie, verpleegkunde, Etc. Het is moeilijk om het verschil te zien tussen wie wat doet want ze dragen allemaal dezelfde jassen.

Bij aankomst op de afdeling zie je rond de balie allemaal mensen met witte jassen staan, de eerste week vroeg ik mezelf af waarom zij altijd aan de balie stonden en niet op de afdeling zelf te werk gingen. Dit werd duidelijk wanneer ik zelf op de afdeling begon te werken. Hier is het niet de bedoeling dat de studenten hun praktische vaardigheden oefenen op stage maar ze worden enorm veel theoretisch bevraagd. Ze krijgen een kamer toegewezen en dienen alle casussen van deze kamer te kennen en uit te werken. Ze worden hier niet in begeleid en dienen zelf op te zoeken indien ze iets niet weten. Nog een ander verschil dan in België is dat ze niet worden begeleid op stage door de verpleegkundige maar wel door hun docenten. Deze zijn niet alle dagen aanwezig, ze komen enkel af en toe kijken of iedereen aanwezig is op zijn stageplaats maar dan verlaten ze ook al snel terug de afdeling. Na 10 dagen stage dient de student 1 patiënt voor te stellen in een presentatie waarin vermeld wordt wat de patiënt heeft, wat de theorie hier rond is en wat ze zelf als verpleegkundige gedaan hebben om deze patiënt te helpen. Aangezien ik aan een student gekoppeld ben, dien ook ik deze presentatie voor te bereiden. Het is heel interessant om jezelf te kunnen verdiepen in speciale ziektebeelden die ze in België niet hebben maar op deze stage mis ik het praktische gedeelte.

Het is weer maandag en mijn nieuwe/tweede stageweek gaat van start. Ik had mezelf theoretisch goed voorbereid op mijn casus zodat ik onmiddellijk kon beginnen aan het lichamelijk onderzoek van mijn patiënt maar helaas, na een half uur werden we naar huis gestuurd. De studenten van geneeskunde hadden examen waardoor we niet op de afdeling mochten blijven. In de namiddag, wanneer de examens gedaan waren, mochten we terugkomen. Aangezien het ziekenhuis een half uur wandelen is vanaf het hotel en mijn mede-verpleegkundige student Louise wel op haar stage was, heb ik besloten om op de universiteit te blijven. In deze tijd heb ik met een student van mijn afdeling Ethiopische koffie gedronken en heb ik naar veel culturele verhalen mogen luisteren waardoor het zeker en vast geen verloren voormiddag was.

Wanneer we in de namiddag terug naar de afdeling gingen was het opvallend stil. De studenten vertelde mij dat er geen verpleegkundigen op de afdeling waren wanneer er examens gedaan werden dus dat zij allemaal al naar huis vertrokken waren. Het leek wel alsof er alleen maar studenten rondliepen totdat om 14u de late shift begon en deze verpleegkundige waren wel aanwezig. Dit is deze week nog enkele keren voorgevallen en de docent zei dat de artsen de komende week ook nog examens hebben dus dat het nog weleens een keer kan voorvallen maar dit lijkt de normale gang van zaken hier.

Ik begin stilletjes aan te wennen aan de gang van zaken in dit Afrikaans land. Ik ben klaar voor de komende weken en hopelijk krijg ik dan ook eens de kans om van het theoretisch gedeelte naar het praktisch gedeelte over te stappen, maar dit laat ik jullie zeker en vast weten in mijn volgende blog.

Stay in touch and see you next time!