Gastvrijheid
Vanaf we opgehaald werden van het vliegveld viel het ons op hoe gastvrij de mensen zijn. Mulu betaalde bijvoorbeeld de taxi naar ons hotel en ze stond er op dat we dit niet terugbetaalden. Toen we aankwamen in het hotel stond de kok Papi ons op te wachten samen met de manager en 5 andere hotelmedewerkers. We kregen een kamer toegewezen maar mochten onze koffers zelf niet naar boven dragen. Na eventjes tijd te nemen om onze kamer in te richten en even te bekomen werden we uitgenodigd door Sam(uel). Sam is een student aan de universiteit van Jimma die de voorbije jaren de buitenlandse studenten opving en Jimma leerde kennen. Via deze studenten kwamen we in contact met hem. We ontmoetten hem in zijn burgerrestaurant dat hij samen met een vriend uitbaat. Hier kregen we meteen vers ‘fruitsap’ en werden verwelkomd met de Belgische vlag. Hier was weer geen sprake van betalen. Ook de kok Papi komt ons elke ochtend verwelkomen en vraagt tijdens elke maaltijd of het smaakt en of we komende dagen iets zouden willen eten dat niet op het menu staat.
Tussen de locals
De eerste malen dat we buiten het hotel kwamen waren we geïntimideerd door de vele ogen die op ons gericht waren en het feit dat we nageroepen worden. Vele mensen spreken ons aan wat wij duidelijk niet gewoon zijn. De eerste malen waren we angstig aangezien wij dachten dat ze geld zouden vragen of misschien zelfs iets zouden stelen. Achteraf gezien merken we dat zij vaak gewoon vriendelijk en nieuwsgierig zijn. Zij willen weten hoe het met ons gaat, van waar we komen en of Jimma ons bevalt. Enkelen vragen om geld maar zij zijn in de minderheid en hier gaat het vooral om kinderen die roepen ‘hey you money money!’. Als je dit weigert zijn zij ook niet boos en een handje geven tovert vaak al een glimlach op het gezicht. Ook hoorden we al vaak het woord ‘farenji’ wat blanke betekend. Dit klinkt misschien wat gek maar het lijkt dat ze oprecht verwonderd zijn blanke mensen te ontmoeten. Een kindje vroeg zelfs aan Mulu of wij natuurlijk blank waren.
Qat
Er werd ons al vele malen de plant Qat aangeboden. We wisten eerst niet goed wat dit was maar kwamen er al snel achter dat dit een soort drugs is. Het is een plant die enkel in Ethiopië en Kenia te vinden is en is hier duidelijk ook heel populair. Ze kauwen op de bladeren en daardoor krijgen ze een verminderd hongergevoel en verdrijft het de vermoeidheid. Het zorgt het voor een energiek gevoel met euforie en krijg je er meer zelfvertrouwen van. Het is zeer verslavend en we zagen zelfs kinderen op de plant kauwen. Ook gaven een aantal studenten toe dit te gebruiken om goed te kunnen studeren.
Larissa en Louise
Comments